Մերենգա պատրաստելը կարծես հեշտ է, բայց ժամանակ առ ժամանակ տարբեր բաղադրատոմսերի ներքո թողնված մեկնաբանություններում հայտնվում են  դրա մասին հարցեր կամ չստացված թխվածքների մասին դժգոհություններ:  Այս հոդվածը կօգնի Ձեզ անթերի բեզե, մակարոնս, մուս և հարած սպիտակուցով նմանատիպ այլ  հրուշակեղեն պատրաստել:

Տեխնիկական տեսանկյունից մերենգան շաքարավազի հետ հարած և որոշակի կազմության հասցված սպիտակուցն է, բայց այստեղ կան որոշ նրբություններ:

Մերենգան օգտագործվում է տորթերի և կարկանդակների միջուկի և արտաքին ձևավորման համար: Այն կարող է հիմք ծառայել նաև այլ` ավելի բարդ կրեմների համար: Այն կարող եք թխել զամբյուղիկների տեսքով, լցոնել կրեմով ու մրգերով կամ չորացնել ցածր ջերմաստիճանում (այդ դեպքում ստացվում է շատերի կողմից սիրված բեզեի թխվածքաբլիթ):

Բացի այդ մերենգան մտնում է մուսի և որոշ խմորների բաղադրության մեջ. այդ դեպքում այն դրանք զգալի թեթև է դարձնում և թխման ընթացքում լրացուցիչ ծավալ է հաղորդում:

Ինչպե՞ս է դա լինում

Այստեղ կդիտարկենք ամենահեշտ և ամենատարածված ֆրանսիական մերենգան: Մերենգայի պատրաստման համար բոլորի կողմից ընդունված դասական հարաբերակցությունը 1 բաժին սպիտակուցին 2 բաժին շաքարավազն է: Կոպիտ հաշվարկով, եթե մենք վերցնում ենք միջին ձվի սպիտակուցը, որը մոտավորապես կշռում է 25-30 գր, ապա դրան պետք է ավելացնենք 50-55 գր շաքարավազ: Սպիտակուցը հարում ենք մեծ արագությամբ, մինչև թեթև փրփուր առաջանա, հետո աստիճանաբար ավելացվում է շաքարավազը, և զանգվածը հարում ենք մինչև անհրաժեշտ կազմությունը` թույլ, միջին և խիտ:

Երբ մենք  սպիտակուցը հարում ենք, այն  օդեղեն է դառնում: Որքան երկար հարենք, այնքան օդի պղպջակները մանր կդառնան: Երբ մենք ավելացնում ենք շաքարավազը, այն լուծվում է սպիտակուցի մեջ պարունակվող հեղուկի շնորհիվ և պատում է օդի պղպջակները՝ այդպիսով դրանք դարձնելով կայուն:

Մերենգայի կազմությունը

Մերենգան կարող է լինել թույլ, միջին և խիտ:  Թույլ հարված մերենգան առավել հաճախ օգտագործվում է սուֆլեի պատրաստման ժամանակ: Եթե հարիչը հանենք ամանից և պահենք ուղղահայաց, ապա մերենգայի գագաթը պետք է կախվի, բայց չծորա:
Միջին հարվածքը կատարյալ տարբերակ է կրեմների և խմորի համար: Հարիչով արված  փորձն այս  դեպքում պետք է ապահովի հետևյալ պատկերը. գագաթը թեքվի շատ քիչ:
Թանձր հարած մերենգան ամենալավն է պահում իր ձևը, այդ պատճառով լավագույն տարբերակն է ձևավորման համար: Հարիչով արված հնարքի դեպքում դրա գագաթն առհասարկ չպետք է թեքվի:

Երեք տարբերակների համար ընդհանուր կանոն է այն, որ մերենգան պետք է լինի հարթ և փայլուն:  Եթե զանգվածն անհամասեռ է, կոշտ և առանց փայլի, ապա նշանակում է, որ այն շատ եք հարել:

Գոյություն ունի մերենգայի մի քանի տեսակ՝ ֆրանսիական, շվեյցարական և իտալական: Դիտարկենք դրանցից յուրաքանչյուրը՝ իրեն հատուկ կողմերով և պատրաստման առանձնահատկություններով 🙂

Ֆրանսիական մերենգա

Ֆրանսիական մերենգան ամենատարածված ու ամենահեշտ պատրաստվողն է, բայց այն նաև անկայուն է, քանի որ այս մերենգայի պատրաստման համար սպիտակուցը ջերմային մշակման չի ենթարկվում (սալմոնելյոզով վարակվելու հավանականությունը բացառելու համար ցանկալի է այն օգտագործել այնպիսի հրուշակեղենում, որը հետո եփվում է կամ թխվում): Այն ցանկալի է պատրաստել օգտագործումից անմիջապես առաջ, քանի որ որոշ ժամանակ անց սկսում է նստել:

Պատրաստման ընթացքը

Սպիտակուցը մեկ պտղունց աղի հետ լցնում ենք խորը ամանի մեջ և բարձր արագությամբ հարում մինչև թեթև փրփուր առաջանա: Աստիճանաբար ավելացնում ենք շաքարավազը և հարում մինչև ցանկալի կազմություն ստանալը:

Շվեյցարական մերենգա

Շվեյցարական մերենգան Ֆրանսիականից ավելի կայուն է: Այն կարելի է օգտագործել որպես հիմք մուսերի, կրեմների և կարկանդակների պատրաստման, ինչպես նաև տորթերի ձևավորման համար:

Պատրաստման ընթացքը

Սպիտակուցը խառնում ենք շաքարավազի հետ և ամանը դնում գոլորշու վրա: Անընդհատ խառնելով զանգվածը հասցնում ենք 45-50 աստիճանի: Վերցնում ենք գոլորշու վրայից և հարիչով խառնում մինչև այն հասնի ցանկալի պնդության:

Իտալական մերենգա

Իտալականը բոլոր մերենգաներից ամենակայունն է: Այն կարող եք օգտագործել կրեմների, մուսերի, ինչպես նաև կարկանդակային մակարոնների պատրաստման ու տորթերի ձևավորման համար:

Պատրաստման ընթացքը

Սպիտակուցը հասցնում ենք միջին հարվածքի: Հարիչն անջատում ենք: Շաքարավազը խառնում ենք ջրի ոչ մեծ քանակության հետ (կոնկրետ չափը տարբեր բաղադրատոմսերում տարբեր է ) և եփում մինչև 116 աստիճան: Հարիչը նորից միացնում ենք և օշարակը բարակ շիթով լցնում սպիտակուցի վրա: Խառնում ենք մինչ այն հասնի միջին հարվածքի, ինչից հետո հարիչի ընթացքը դանդաղեցնում ենք միջին արագության և շարունակում հարել մինչև ցանկալի կազմություն ստանալը:

Ինչպե՞ս չձախողվել և լավ մերենգա պատրաստել

Գոյություն ունեն մի քանի պարզ կանոններ, որոնք կօգնեն Ձեզ լավ մերենգա պատրաստել:

• Հարելու ամանը և հարիչի թևիկները պետք է մաքուր ու չոր լինեն: Երբեմն դեղնուցի մնացորդներն անզգուշորեն կարող են ընկնել սպիտակուցի մեջ: Այդ երևույթը պետք է իսպառ բացառել, քանի որ դեղնուցում առկա ճարպը խանգարում է սպիտակուցի փրփրելուն:
• Ավելի կայուն մերենգա ստանալու համար կարող ենք մի քիչ կիտրոնահյութ, կիտրանաթթու կամ քացախ ավելացնել։ Եթե  հյութ կամ քացախ ենք լցնում, ավելի լավ է այն ավելացնեք ոչ թե զանգվածի մեջ, այլ սպիտակուցները լցնելուց առաջ դրանով պատեք տարայի կողքերը։ Իսկ կիտրոնաթթուն անհրաժեշտ է ավելացնել սպիտակուցների փրփրելու ժամանակ՝ քիչ քանակությամբ:
• Սենյակային ջերմաստիճանի ձվերն ավելի հեշտ ու արագ են հարվում, քան սառեցվածը։
• Ֆրանսիական մերենգան անհրաժեշտ է պատրաստել օգտագործելուց անմիջապես առաջ, այլապես այն կթուլանա և կկորցնի իր ձևը։
• Շաքարավազի քանակը խիստ ազդում է մերենգայի խտության վրա. որքան շատ է այն օգտագործվում, այնքան պինդ է ստացվում բեզեն:
• Ֆրանսիական մերենգան ջեռոցում պատրաստում ենք հետևյալ կերպով՝
  – ամբողջովին չոր բեզե ստանալու համար տեղադրում ենք ջեռոց 3-4 ժամով՝ միջինում 50 աստիճանի պայմաններում
  – խոնավ միջուկով բեզեի համար տեղադրում ենք ջեռոց 40-80 րոպեով՝ 80-100 աստիճանի պայմաններում: